Yaşama İçgüdüsü

Hayattaki en büyük gizem hayatta kalma içgüdüsüdür.

Çünkü yalnız olsanız ölmek bile isteseniz mutlaka içinizde bir şey hayatta kalmak için çabalanır. İnsan tam olarak intiharın eşiğindeyken ölüme karar vermemiştir. İnsan atladığı anda ölüme karar vermiştir. Ölümden sonrasını düşünen insan intihar etmez velhasıl olay tam intihar edecekken akıldan geçen yüzlerce şey intihardan kurtarır. İntihar edecek bir insanı intihar ara bulucusu kurtarmaz, insanın düşünceleri kurtarır.

Olaya şu gözle bakarsak bir de insanın hayatta kalma sebebi asla kendisi olamaz insanı ben yapan tutunduğu kişidir insan karşısındaki insan için hayata tutunur. Karşısında ki insan hayatını umuda bağladığı için tutunur her ne olursa olsun insan tutunabileceği kişi karşısındaki insandır, bu sadece aşkla olur. Yalnız insanı ölüm korkutmaz bundan dolayıda intiharı da ölümü de düşünmez. Çünkü ölümden korkan insan sadece sürekli intiharı düşünür her defasında da ölmek için sebep bulur. 

Yalnızlığa alışan insan güçlüdür, öyle ki yalnızlığa alışık insanın kuvveti derdi kadardır. Ruhsal olarak insanın doğasında sadece yaşama içgüdüsü bulunur her ne kadar tuhaf olsa da yaşamak için bulunan sebepler sadece kötü bir sonuca dönüşür bu yüzden yaşamak için en büyük sebep aşktır.