Atalet ve Üşengeçlik - Einstein gibi Düşünmek

Atalet ve Üşengeçlik                                                                                                                             İnsanlar tabiatları gereği,hedeflerine ulaşmak için çok çalışmak ya da gerekenden fazlasını yapmak istemez.mümkünse hiç çaba göstermeden amaçlarına ulaşmayı arzu ederler.Hedeflerimize ulaştığımızda çoğumuz zihinsel faaliyeti sonlandırırız.Kim bilir ne için enerjimizi saklamak istiyoruzdur.Sebebi ne olursa olsun en az dirençle karşılaşacağımız yolu seçeriz.Bu bize bir seçim yapma şansı tanırken aynı zamanda az bir çabayla olayların üstesinden gelme ve mümkün olduğunca az bir değişimle duruma uyum sağlamanın da yolunu açar.                                                                                                     İnsanlar tembeldir ve belliki bu durum,çoğunlukla bizim zararımıza olacak şekilde,düşünme ve eyleme geçme biçimimizi etkiler.                                                              
Arabayla markete gitmeniz 10dk zaman alabilir.Büyük ihtimal böyle bir durumda emniyet kemerinizi takmayacak bagajı kullanmayacaksınız; böylece eşyalarınız arka koltukta yuvarlanıp duracak.Aracınızın 10 dakikacık idare edebileceğini düşünüp benzin almayacaksınız.Ayrıca geçen aydan beri gösterge panosunda aracın muayene zamanının geldğini gösteren ikaz ışığını da görmezden geleceksiniz.Son olarak da meyve suyunuzu bir şişeden içip aracın bardak tutacağını kullanmak yerine elinizde bir bardak meyve suyuyla gitmeye karar vereceksiniz.                                                                                    Büyük resme bakıldığında dondurma almak için markete gittiğiniz o 10 dk da tüm bunlardan yırtabilirsiniz.Hatta 100 seferden 90'ında hiçbir sorun çıkmayacak ve böylece üşengeçliğiniz pekiştirilmiş olacaktır.100 seferden 90'ında işe yaradığı içinde bunun,en iyi yol olduğunu düşünmeye başlayabilirsiniz.

Ancak bu,onun en iyi yol olduğunu göstermez.Atalet ve üşengeçlikte örülü yönteminiz,daha uzun araba yolculuklarına çıkacağınız zaman çökmeye başlar.10 saatlik bir yolculuğa çıkacaksanız bunların hiçbirisini yapamazsınız; yani en azında böyle umuyorum.Aracınızı olması gerektiği şekilde düzgünce hazırlarve bakımını yapar,benzin deposunu doldurur ve mutlak surette emniyet kemerinizi takarsınız.Tüm bu hazırlıkları yolculuğunuzu,en iyi şekilde,sorunsuzca atlatmak için yaparsınız.                                            Bu büyük bir iş olduğundan,muhtemelen ona uygun şekilde hazırlanırsınız.                          

Ancak çoğumuz basit,10 dakikalık bir yolculuğa çıkıyormuşuz gibi bir düşünce modunda takılı kalırız.Başka bir ifadeyle,ihtiyacımız olan şeye bizi ulaştırması umuduyla en az dirençle karşılaşacağımız yolu seçer en kolay hedeflere yöneliriz.Karşılaştığımız mevcut sorunu çözebilir ya da o an için bir zorluktan sıyrılabiliriz; ancak bu kesinlikle en mantıklı ve elverişli düşünme biçimi değildir.                                                                                 

Arkadaşlarınızla bir restoranda yemek yedikten sonra herkesin payına düşen bahşiş oranını hesaplamak için telefonunuzdaki bir uygulamayı kullanıyor olabilirsiniz.Peki ya telefonunuzu yanınıza almayı unutursanız? Üşengeçlikten doğan bir kestirmeye bel bağladığınız için garsonun bahşişini doğru düzgün hesaplama becerisinden yoksun kalırsınız.                                                                                                                                                 Acemi birileriyle satranç oynarken, kendinizi daha zeki hissetmek için ezberlediğiniz bir kaç hamleyi mat yapma amacıyla uygulayabilirsiniz.Ama bu strateji, üst kademe oyuncularla karşılaştığınızda tamamen çökecektir.                                                                      

Mevcut sorunu çözmüş olmanız,o sorunu nasıl çözeceğinizi bildiğiniz anlamına gelmez!